Post by Wayne Hall on Feb 13, 2010 7:27:12 GMT 2
Ένα εντελώς νέο οικονομικό σύστημα
Η λύση στα αδιέξοδα του σημερινού.
Για να ξεφύγουμε από ένα σύστημα, το οποίο παγκοσμίως δημιουργεί προβλήματα στον εαυτό του αλλά κυρίως πολλές αδικίες στις ανθρώπινες κοινωνίες, πρέπει να προχωρήσουμε σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Βέβαια για κάτι τέτοιο θα υπάρχει αμέσως αντίδραση με απόρριψή του από τους περισσότερους ανθρώπους. Ο άνθρωπος συνηθίζει σε κάτι και νομίζει ότι δεν γίνεται διαφορετικά, του γίνεται αδιαφιλονίκητη πεποίθηση ότι δεν μπορεί ν’ αλλάξει κάτι, προσπαθεί να διορθώσει μερικά πράγματα αλλά πάντα μέσα στο κατεστημένο σύστημα, έτσι λοιπόν δικαιολογημένα λέγεται: «συνήθεια δευτέρα φύσις». Αν κάποιος τον μεσαίωνα υποστήριζε δημόσια ότι η Γη είναι σφαιρική, περιστρέφεται και δεν είναι το κέντρο του κόσμου, οι τότε σοφοί της εποχής, κυρίως θεολόγοι, ή θα τον χαρακτήριζαν ανισόρροπο ή ακόμη και αιρετικό και μπορεί να τον καταδίκαζαν σε θάνατο στην πυρά.
Με αυτά σας προετοιμάζω γι αυτά που θα προτείνω, για να μην τα απορρίψετε αμέσως αλλά απλώς να τα σκεφθείτε ουδέτερα και ίσως να βρείτε και τρόπους βελτίωσής τους, ώστε να μπορέσουν να εφαρμοστούν κάποτε μειώνοντας τις αντιδράσεις που προφανώς θα παρουσιαστούν στην αρχή.
Πρόβλημα αριθμός 1, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ
Τα χρηματιστήρια ανεβάζουν και κατεβάζουν τις τιμές αυθαίρετα από μια παράξενη ψυχολογία και επιπλέον από μεθοδευμένες ενέργειες άγριας κερδοσκοπίας ελάχιστων εις βάρος των πολλών.
Από τη μια τα χρηματιστήρια εμπορευμάτων μπορούν και ρίχνουν τις τιμές γεωργικών προϊόντων, με αποτέλεσμα την κατάρρευση του γεωργικού εισοδήματος σε πολλές χώρες. Π.χ. από κερδοσκοπικά παιχνίδια διαφόρων ομάδων κάποιας δεκάδας ανθρώπων στις ΗΠΑ πεινάνε εκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία ή σε άλλες χώρες. Παρόμοια γίνονται με πρώτες ύλες από την Αφρική κι από αλλού. Κι εδώ να φανταστείτε ότι οι παίκτες τέτοιων παιχνιδιών δεν βλέπουν καν το προϊόν, το οποίο αγοράζουν και πωλούν, αγοράζουν και πωλούν μόνο χαρτιά, δικαιώματα για αγορά των προϊόντων. Δηλαδή από ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας κάποιοι λίγοι θησαυρίζουν ή και χάνουν προκαλώντας πείνα σε εκατομμύρια ανυποψίαστους ανθρώπους στην άλλη άκρη της Γης.
Από την άλλη οι συναλλαγές με τις μετοχές δημιουργούν συχνά τις λεγόμενες «φούσκες», με τις οποίες κάποιοι θησαυρίζουν και άλλοι χάνουν κόπους μιας ζωής και γενικά πολλά κεφάλαια που θα μπορούσαν ν’ αξιοποιηθούν παραγωγικά για το γενικό καλό. Έτσι δημιουργείται κοινωνική αναστάτωση, τάση στην απάτη. Μπείτε στην ψυχολογία ενός χαμένου που βλέπει κάποιοι άλλοι χωρίς κόπο να κερδίζουν εις βάρος του ολόκληρες περιουσίες. Επίσης τράπεζες δημιουργούν «προϊόντα» με τεχνητά διογκωμένη αξία που πωλούνται σε όλη την υδρόγειο προκαλώντας κατάρρευση οικονομιών κρατών και μεγάλη ανεργία με επακόλουθο το αίσθημα αδικίας και αύξηση της εγκληματικότητας.
Το άριστον είναι να καταργηθούν τα χρηματιστήρια κάθε είδους. Ο καθένας που παίζει στο χρηματιστήριο κερδοσκοπεί με άγριες διαθέσεις. Υπολογίζει να κερδίσει και αδιαφορεί από πού προέρχεται το κέρδος του. Η μόνη λύση είναι να καταργηθούν τελείως τα χρηματιστήρια. Θα εξηγηθεί από πού θ’ αντλούν κεφάλαια οι εταιρείες για παραγωγικές ωφέλιμες για το γενικό καλό δραστηριότητες χωρίς να δημιουργούνται πλασματικές αξίες.
Πρόβλημα αριθμός 2. ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Οι τράπεζες δεσμεύουν τεράστια κεφάλαια και κερδίζουν από το εμπόριο χρήματος πολύ περισσότερα απ’ ό,τι κερδίζει το εμπόριο πραγματικών προϊόντων, είτε της βιομηχανίας, βιοτεχνίας, είτε της γεωργίας και μάλιστα εις βάρος αυτών επιβαρύνοντας το κόστος παραγωγής. Έτσι ο άνθρωπος που δεν θέλει να έχει σχέση με τράπεζες αγοράζοντας οποιοδήποτε αγαθό για τις ανάγκες της ζωής του, είτε τρόφιμο, είτε συσκευή, μηχάνημα κλπ. πληρώνει τις τράπεζες έμμεσα. Μάλιστα με τις λεγόμενες πιστωτικές κάρτες τραπεζών οι άνθρωποι παρασύρονται και κάνουν αγορές πάνω από τις δυνατότητές τους με αποτέλεσμα να υπερχρεώνονται και να πληρώνουν πολύ αυξημένους τόκους κλπ. Οι τράπεζες εκβιάζουν τα κράτη για δικά τους λάθη και απαιτούν κρατική βοήθεια, διαφορετικά καταχρώνται τα χρήματα των καταθετών, επενδυτών κλπ. δημιουργώντας κοινωνικά προβλήματα.
Η μόνη λύση κι εδώ είναι η κατάργηση των τραπεζών και η αντικατάστασή τους με διαφορετικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το προτεινόμενο νέο σύστημα
Όλες οι δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) γίνονται υποκαταστήματα μιας κρατικής τράπεζας.
Τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα καταργούνται. Όλες οι πληρωμές και εισπράξεις από οποιονδήποτε, είτε ιδιωτών, είτε εταιρειών, είτε ατομικών επιχειρήσεων, είτε κρατικών υπηρεσιών κλπ. γίνονται με ένα ιδιαίτερο είδος κινητού ή ενσύρματου τηλεφώνου. Ο καθένας που καταθέτει χρήματα στην κρατική τράπεζα έχει τον ισόποσο λογαριασμό (κάτι σαν ταμιευτήριο), καταθέτει το μισθό του, το κεφάλαιό του, σύνταξη κλπ. οποιοδήποτε ποσόν. Οπουδήποτε μπορεί ο καθένας να μεταβιβάσει ένα ποσόν (Ευρώ) από το δικό του λογαριασμό σε άλλον με το ιδιαίτερο αυτό τηλέφωνο . Κανείς δεν θα χρειάζεται πλέον να έχει μαζί του χρήματα. Τα πάντα θα τα εισπράττει και θα τα πληρώνει μέσω αυτών των τηλεφώνων. Μάλιστα θα μπορεί να ορίζει όριο ποσού ημερησίως, μηνιαίως κλπ. που θα μπορεί να βγει από τον λογαριασμό του. Έτσι θα μπορεί να δίνει ένα τέτοιο τηλέφωνο και σε συγγενικά του πρόσωπα, παιδιά κλπ.
Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα και σε κάτι άλλο σημαντικό:
1) Κατάργηση οποιασδήποτε φορολογίας εκτός από μία. Με κάθε πληρωμή, δηλαδή, όταν οποιαδήποτε αξία (Ευρώ) μεταβιβάζεται από έναν λογαριασμό σε άλλο, θα παρακρατείται ένα μικρό ποσοστό υπέρ του δημοσίου. Αυτό το ποσοστό θα είναι πολύ μικρότερο από το σημερινό του ΦΠΑ, γιατί θα γίνεται σε κάθε συναλλαγή και μάλιστα πάντα επί όλου του ποσού. Αυτό θέλει κάποιον υπολογισμό αλλά εγώ νομίζω ότι με τη μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα αφενός και με την αύξηση των οικονομικών δραστηριοτήτων αφετέρου, το ποσοστό μπορεί να είναι της τάξης του 1 ή το πολύ 2%. Μάλιστα καλό είναι να είναι ένας ακέραιος αριθμός για εύκολο υπολογισμό από όλους. Π.χ. πληρώνοντας κάποιος 100 Ευρώ, θα αφαιρούνται από τον λογαριασμό του 101 Ευρώ, το 1 Ευρώ θα είναι φόρος. Το δημόσιο θα περιορίζεται αποκλειστικά σ’ αυτή τη φορολογία ή το πολύ και σε κάποιους δασμούς ακόμη σε εισαγόμενα είδη από ορισμένες χώρες.
2) Οι δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες θα έχουν ως κύριο μέλημά τους δύο πράγματα: Πρώτον να συντηρείται και να δουλεύει σωστά το αναφερθέν σύστημα πληρωμών, εισπράξεων μέσω των ειδικών τηλεφώνων. Δεύτερον να συμβουλεύουν επιχειρήσεις και ιδιώτες για σκόπιμες οικονομικές δραστηριότητες χορηγώντας δάνεια άτοκα. Οι Δ.Ο.Υ. θα έχουν κάθε συμφέρον να κυκλοφορεί το χρήμα, δηλαδή να γίνονται μεταβιβάσεις αξιών σε Ευρώ, γιατί έτσι μέσω των τηλεφώνων θα εισπράττουν συνέχεια το φόρο. Άλλη δυνατότητα δεν θα υπάρχει να πληρώσει κάποιος ή να εισπράξει, γιατί το υλικό χρήμα δεν θα έχει αξία. Έτσι καταργούνται κάθε είδους λογιστήρια για θέματα φορολογίας. Καταργούνται οι φορολογικοί έλεγχοι, φορολογικές δηλώσεις. Η Δ.Ο.Υ. από φόβητρο γίνεται φίλος, από εμπόδιο ανάπτυξης γίνεται βοηθός, εγκαθιδρύεται εμπιστοσύνη μεταξύ κράτους και πολίτη. Η οικονομία της χώρας αποκτά έτσι τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, μάλιστα μιας ανάπτυξης σε τομείς, οι οποίοι κατόπιν έρευνας ειδικών είναι ευνοϊκοί για την κοινωνία, το περιβάλλον, τον άνθρωπο. Βέβαια οι υπάλληλοι στις Δ.Ο.Υ. πρέπει να περάσουν από μια βασική αρχικά εκπαίδευση αλλά και κατά διαστήματα θα παρακολουθούν υποχρεωτικά σεμινάρια για τους τρόπους που θα βοηθούν καλύτερα στην ευημερία, την αειφόρο οικονομική οικολογική ανάπτυξη.
Προϋπόθεση, η αναμόρφωση του κράτους
1) Οι βουλευτές γίνονται 150 για όλη την ελληνική επικράτεια και δικαιούνται μόνο έναν μισθό και τίποτα άλλο. Ούτε επιδόματα εκτός έδρας, ούτε αυτοκίνητα, ούτε ο,τιδήποτε άλλο πέραν των κανονικών μηνιαίων μισθών. 12 μισθοί το χρόνο, έναν κάθε μήνα. Μισθό λογικό που να είναι παράδειγμα συνετούς διαβίωσης και όχι σπατάλης. Οι βουλευτές συχνά ρυθμίζουν μόνοι τους τις αμοιβές τους, τα προνόμιά τους κλπ. Αυτό πρέπει να ρυθμίζεται από ένα ουδέτερο οικονομικό δικαστήριο, όπως και για τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους. Σύνταξη θα παίρνουν, όταν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται για τους δημόσιους υπαλλήλους. Δεν θα διατηρούν πολιτικά γραφεία. Επικοινωνία με το κοινό θα γίνεται ηλεκτρονικά ή γραπτώς μέσω του κανονικού ταχυδρομείου σε διεύθυνσή τους στη βουλή ή ακόμη σε δημόσιες συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους, στα πνευματικά κέντρα των δήμων της περιφέρειάς τους.
2) Ο αριθμός των βουλευτών σε κάθε περιοχή θα είναι ανάλογος του πληθυσμού των Ελλήνων πολιτών, μονίμων κατοίκων που ζουν και εργάζονται στην εν λόγω περιοχή.
Η λύση στα αδιέξοδα του σημερινού.
Για να ξεφύγουμε από ένα σύστημα, το οποίο παγκοσμίως δημιουργεί προβλήματα στον εαυτό του αλλά κυρίως πολλές αδικίες στις ανθρώπινες κοινωνίες, πρέπει να προχωρήσουμε σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Βέβαια για κάτι τέτοιο θα υπάρχει αμέσως αντίδραση με απόρριψή του από τους περισσότερους ανθρώπους. Ο άνθρωπος συνηθίζει σε κάτι και νομίζει ότι δεν γίνεται διαφορετικά, του γίνεται αδιαφιλονίκητη πεποίθηση ότι δεν μπορεί ν’ αλλάξει κάτι, προσπαθεί να διορθώσει μερικά πράγματα αλλά πάντα μέσα στο κατεστημένο σύστημα, έτσι λοιπόν δικαιολογημένα λέγεται: «συνήθεια δευτέρα φύσις». Αν κάποιος τον μεσαίωνα υποστήριζε δημόσια ότι η Γη είναι σφαιρική, περιστρέφεται και δεν είναι το κέντρο του κόσμου, οι τότε σοφοί της εποχής, κυρίως θεολόγοι, ή θα τον χαρακτήριζαν ανισόρροπο ή ακόμη και αιρετικό και μπορεί να τον καταδίκαζαν σε θάνατο στην πυρά.
Με αυτά σας προετοιμάζω γι αυτά που θα προτείνω, για να μην τα απορρίψετε αμέσως αλλά απλώς να τα σκεφθείτε ουδέτερα και ίσως να βρείτε και τρόπους βελτίωσής τους, ώστε να μπορέσουν να εφαρμοστούν κάποτε μειώνοντας τις αντιδράσεις που προφανώς θα παρουσιαστούν στην αρχή.
Πρόβλημα αριθμός 1, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ
Τα χρηματιστήρια ανεβάζουν και κατεβάζουν τις τιμές αυθαίρετα από μια παράξενη ψυχολογία και επιπλέον από μεθοδευμένες ενέργειες άγριας κερδοσκοπίας ελάχιστων εις βάρος των πολλών.
Από τη μια τα χρηματιστήρια εμπορευμάτων μπορούν και ρίχνουν τις τιμές γεωργικών προϊόντων, με αποτέλεσμα την κατάρρευση του γεωργικού εισοδήματος σε πολλές χώρες. Π.χ. από κερδοσκοπικά παιχνίδια διαφόρων ομάδων κάποιας δεκάδας ανθρώπων στις ΗΠΑ πεινάνε εκατομμύρια άνθρωποι στην Ινδία ή σε άλλες χώρες. Παρόμοια γίνονται με πρώτες ύλες από την Αφρική κι από αλλού. Κι εδώ να φανταστείτε ότι οι παίκτες τέτοιων παιχνιδιών δεν βλέπουν καν το προϊόν, το οποίο αγοράζουν και πωλούν, αγοράζουν και πωλούν μόνο χαρτιά, δικαιώματα για αγορά των προϊόντων. Δηλαδή από ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας κάποιοι λίγοι θησαυρίζουν ή και χάνουν προκαλώντας πείνα σε εκατομμύρια ανυποψίαστους ανθρώπους στην άλλη άκρη της Γης.
Από την άλλη οι συναλλαγές με τις μετοχές δημιουργούν συχνά τις λεγόμενες «φούσκες», με τις οποίες κάποιοι θησαυρίζουν και άλλοι χάνουν κόπους μιας ζωής και γενικά πολλά κεφάλαια που θα μπορούσαν ν’ αξιοποιηθούν παραγωγικά για το γενικό καλό. Έτσι δημιουργείται κοινωνική αναστάτωση, τάση στην απάτη. Μπείτε στην ψυχολογία ενός χαμένου που βλέπει κάποιοι άλλοι χωρίς κόπο να κερδίζουν εις βάρος του ολόκληρες περιουσίες. Επίσης τράπεζες δημιουργούν «προϊόντα» με τεχνητά διογκωμένη αξία που πωλούνται σε όλη την υδρόγειο προκαλώντας κατάρρευση οικονομιών κρατών και μεγάλη ανεργία με επακόλουθο το αίσθημα αδικίας και αύξηση της εγκληματικότητας.
Το άριστον είναι να καταργηθούν τα χρηματιστήρια κάθε είδους. Ο καθένας που παίζει στο χρηματιστήριο κερδοσκοπεί με άγριες διαθέσεις. Υπολογίζει να κερδίσει και αδιαφορεί από πού προέρχεται το κέρδος του. Η μόνη λύση είναι να καταργηθούν τελείως τα χρηματιστήρια. Θα εξηγηθεί από πού θ’ αντλούν κεφάλαια οι εταιρείες για παραγωγικές ωφέλιμες για το γενικό καλό δραστηριότητες χωρίς να δημιουργούνται πλασματικές αξίες.
Πρόβλημα αριθμός 2. ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
Οι τράπεζες δεσμεύουν τεράστια κεφάλαια και κερδίζουν από το εμπόριο χρήματος πολύ περισσότερα απ’ ό,τι κερδίζει το εμπόριο πραγματικών προϊόντων, είτε της βιομηχανίας, βιοτεχνίας, είτε της γεωργίας και μάλιστα εις βάρος αυτών επιβαρύνοντας το κόστος παραγωγής. Έτσι ο άνθρωπος που δεν θέλει να έχει σχέση με τράπεζες αγοράζοντας οποιοδήποτε αγαθό για τις ανάγκες της ζωής του, είτε τρόφιμο, είτε συσκευή, μηχάνημα κλπ. πληρώνει τις τράπεζες έμμεσα. Μάλιστα με τις λεγόμενες πιστωτικές κάρτες τραπεζών οι άνθρωποι παρασύρονται και κάνουν αγορές πάνω από τις δυνατότητές τους με αποτέλεσμα να υπερχρεώνονται και να πληρώνουν πολύ αυξημένους τόκους κλπ. Οι τράπεζες εκβιάζουν τα κράτη για δικά τους λάθη και απαιτούν κρατική βοήθεια, διαφορετικά καταχρώνται τα χρήματα των καταθετών, επενδυτών κλπ. δημιουργώντας κοινωνικά προβλήματα.
Η μόνη λύση κι εδώ είναι η κατάργηση των τραπεζών και η αντικατάστασή τους με διαφορετικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Το προτεινόμενο νέο σύστημα
Όλες οι δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) γίνονται υποκαταστήματα μιας κρατικής τράπεζας.
Τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα καταργούνται. Όλες οι πληρωμές και εισπράξεις από οποιονδήποτε, είτε ιδιωτών, είτε εταιρειών, είτε ατομικών επιχειρήσεων, είτε κρατικών υπηρεσιών κλπ. γίνονται με ένα ιδιαίτερο είδος κινητού ή ενσύρματου τηλεφώνου. Ο καθένας που καταθέτει χρήματα στην κρατική τράπεζα έχει τον ισόποσο λογαριασμό (κάτι σαν ταμιευτήριο), καταθέτει το μισθό του, το κεφάλαιό του, σύνταξη κλπ. οποιοδήποτε ποσόν. Οπουδήποτε μπορεί ο καθένας να μεταβιβάσει ένα ποσόν (Ευρώ) από το δικό του λογαριασμό σε άλλον με το ιδιαίτερο αυτό τηλέφωνο . Κανείς δεν θα χρειάζεται πλέον να έχει μαζί του χρήματα. Τα πάντα θα τα εισπράττει και θα τα πληρώνει μέσω αυτών των τηλεφώνων. Μάλιστα θα μπορεί να ορίζει όριο ποσού ημερησίως, μηνιαίως κλπ. που θα μπορεί να βγει από τον λογαριασμό του. Έτσι θα μπορεί να δίνει ένα τέτοιο τηλέφωνο και σε συγγενικά του πρόσωπα, παιδιά κλπ.
Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα και σε κάτι άλλο σημαντικό:
1) Κατάργηση οποιασδήποτε φορολογίας εκτός από μία. Με κάθε πληρωμή, δηλαδή, όταν οποιαδήποτε αξία (Ευρώ) μεταβιβάζεται από έναν λογαριασμό σε άλλο, θα παρακρατείται ένα μικρό ποσοστό υπέρ του δημοσίου. Αυτό το ποσοστό θα είναι πολύ μικρότερο από το σημερινό του ΦΠΑ, γιατί θα γίνεται σε κάθε συναλλαγή και μάλιστα πάντα επί όλου του ποσού. Αυτό θέλει κάποιον υπολογισμό αλλά εγώ νομίζω ότι με τη μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα αφενός και με την αύξηση των οικονομικών δραστηριοτήτων αφετέρου, το ποσοστό μπορεί να είναι της τάξης του 1 ή το πολύ 2%. Μάλιστα καλό είναι να είναι ένας ακέραιος αριθμός για εύκολο υπολογισμό από όλους. Π.χ. πληρώνοντας κάποιος 100 Ευρώ, θα αφαιρούνται από τον λογαριασμό του 101 Ευρώ, το 1 Ευρώ θα είναι φόρος. Το δημόσιο θα περιορίζεται αποκλειστικά σ’ αυτή τη φορολογία ή το πολύ και σε κάποιους δασμούς ακόμη σε εισαγόμενα είδη από ορισμένες χώρες.
2) Οι δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες θα έχουν ως κύριο μέλημά τους δύο πράγματα: Πρώτον να συντηρείται και να δουλεύει σωστά το αναφερθέν σύστημα πληρωμών, εισπράξεων μέσω των ειδικών τηλεφώνων. Δεύτερον να συμβουλεύουν επιχειρήσεις και ιδιώτες για σκόπιμες οικονομικές δραστηριότητες χορηγώντας δάνεια άτοκα. Οι Δ.Ο.Υ. θα έχουν κάθε συμφέρον να κυκλοφορεί το χρήμα, δηλαδή να γίνονται μεταβιβάσεις αξιών σε Ευρώ, γιατί έτσι μέσω των τηλεφώνων θα εισπράττουν συνέχεια το φόρο. Άλλη δυνατότητα δεν θα υπάρχει να πληρώσει κάποιος ή να εισπράξει, γιατί το υλικό χρήμα δεν θα έχει αξία. Έτσι καταργούνται κάθε είδους λογιστήρια για θέματα φορολογίας. Καταργούνται οι φορολογικοί έλεγχοι, φορολογικές δηλώσεις. Η Δ.Ο.Υ. από φόβητρο γίνεται φίλος, από εμπόδιο ανάπτυξης γίνεται βοηθός, εγκαθιδρύεται εμπιστοσύνη μεταξύ κράτους και πολίτη. Η οικονομία της χώρας αποκτά έτσι τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης, μάλιστα μιας ανάπτυξης σε τομείς, οι οποίοι κατόπιν έρευνας ειδικών είναι ευνοϊκοί για την κοινωνία, το περιβάλλον, τον άνθρωπο. Βέβαια οι υπάλληλοι στις Δ.Ο.Υ. πρέπει να περάσουν από μια βασική αρχικά εκπαίδευση αλλά και κατά διαστήματα θα παρακολουθούν υποχρεωτικά σεμινάρια για τους τρόπους που θα βοηθούν καλύτερα στην ευημερία, την αειφόρο οικονομική οικολογική ανάπτυξη.
Προϋπόθεση, η αναμόρφωση του κράτους
1) Οι βουλευτές γίνονται 150 για όλη την ελληνική επικράτεια και δικαιούνται μόνο έναν μισθό και τίποτα άλλο. Ούτε επιδόματα εκτός έδρας, ούτε αυτοκίνητα, ούτε ο,τιδήποτε άλλο πέραν των κανονικών μηνιαίων μισθών. 12 μισθοί το χρόνο, έναν κάθε μήνα. Μισθό λογικό που να είναι παράδειγμα συνετούς διαβίωσης και όχι σπατάλης. Οι βουλευτές συχνά ρυθμίζουν μόνοι τους τις αμοιβές τους, τα προνόμιά τους κλπ. Αυτό πρέπει να ρυθμίζεται από ένα ουδέτερο οικονομικό δικαστήριο, όπως και για τους άλλους δημόσιους υπαλλήλους. Σύνταξη θα παίρνουν, όταν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται για τους δημόσιους υπαλλήλους. Δεν θα διατηρούν πολιτικά γραφεία. Επικοινωνία με το κοινό θα γίνεται ηλεκτρονικά ή γραπτώς μέσω του κανονικού ταχυδρομείου σε διεύθυνσή τους στη βουλή ή ακόμη σε δημόσιες συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους, στα πνευματικά κέντρα των δήμων της περιφέρειάς τους.
2) Ο αριθμός των βουλευτών σε κάθε περιοχή θα είναι ανάλογος του πληθυσμού των Ελλήνων πολιτών, μονίμων κατοίκων που ζουν και εργάζονται στην εν λόγω περιοχή.